O SZKOLE

W Bobowej istniała w latach 1899-1927 Krajowa Szkoła Koronkarska założona przez Wydział Krajowy we Lwowie. Opiekę nad szkołą sprawowało kilku kuratorów, a ostatnim z nich był inż. Bolesław Wieniawa Długoszowski, właściciel dworku bobowskiego.
Z dniem 1 września 1946 roku rozpoczęła swój żywot Szkoła Zawodowa.

Prawo wstępu do tutejszej szkoły otrzymała młodzież pracująca zawodowo, posiadająca świadectwo ukończenia klasy szóstej szkoły podstawowej. Świadectwo ukończenia Szkoły Zawodowej dawało młodzieży prawo wstępu do technikum lub liceum zawodowego. Z dniem 1 września 1947 roku Szkoła Zawodowa została przekształcona na publiczną Średnią Szkołę Zawodową. Warunkiem jej istnienia było otwarcie warsztatów szkolnych o konkretnej specjalizacji. Dyrekcja w porozumieniu z kierownictwem kursów postanowiła połączyć kursy koronkarskie z nauką szkolną tworząc w ten sposób warsztaty szkolne o kierunku koronkarskim.

W 1949 roku zostały utworzone dwa nowe działy: krawiectwo ciężkie dla chłopców i bieliźniarstwo dla dziewcząt. Bieliźniarstwo było uzupełnieniem koronkarstwa dlatego w późniejszym czasie te specjalności połączono w jeden wydział: koronkarsko-bieliźniarski. W roku 1950 skrócono 3-letni okres cyklu nauczania w szkołach zawodowych do okresu dwóch lat, pozbawiając ich równocześnie uprawnień szkół średnich. Przy okazji zmieniono nazwę bobowskiej „zawodówce” na Państwową Zasadniczą Szkołę Koronkarską. Wydarzeniem tego roku było również otwarcie nowego działu warsztatów szkolnych o specjalności – stolarstwo. Absolwenci tego działu otrzymywali dwa świadectwa: świadectwo ukończenia szkoły i dyplom czeladniczy.

W roku szkolnym 1951-1952 szkoła otrzymała od Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej w 10 -letnią dzierżawę rabinat. Budynek przyjęto w użytkowanie 24 września 1951 roku.


W budynku mieściły się dwie sale wykładowe i pracownie: koronkarska, stolarska, bieliźniarska. Również w budynku znajdowała się kancelaria szkoły. 11 grudnia 1951 roku przekazano szkołę Ministrowi Przemysłu Drobnego i Rzemiosła. Szkoła stała się jednostką budżetową, dotowana przez ministerstwo.

Rok szkolny 1954-1955 przyniósł poprawę warunków lokalowych. Szkole została przekazana synagoga żydowska na pracownie warsztatowe. Jednak szkoła nie mogła dokonywać adaptacji i przeróbek ponieważ uznano synagogę za obiekt zabytkowy.
W latach 1955-1956 szkoła liczyła 150 uczniów. Większość z nich nie pochodziła z terenu Bobowej. W związku z tym zaszła konieczność zorganizowania internatu. Szkoła borykała się z trudnościami, zaczęła czynić starania o zezwolenie i fundusze na budowę szkoły z internatem. W związku z tym, że w roku szkolnym 1956-1957 zwiększyła się liczba uczniów pochodzących z pobliskich miejscowości, zaistniała konieczność umieszczenia ich w pięciu domach prywatnych.


W roku szkolnym 1957-1958 rozpoczęła się budowa nowego budynku szkolnego.
W kolejnym roku nastąpiły zmiany w charakterze egzaminu kwalifikacyjnego. O stopień czeladnika można było starać się po odbyciu stażu pracy, zdając egzamin czeladniczy w Izbie Rzemieślniczej. Przed końcem 1959 roku stanął budynek szkoły w stanie surowym, z braku funduszy wstrzymano dalsze prace. 1 września 1960 roku oddano do użytku nowy budynek szkoły.


W nowym roku szkolnym 1962-1963 została utworzona 2 -letnia wieczorowa Szkoła Zawodowa dla pracujących 1 września 1968 roku została otwarta nowa specjalność to jest tkactwo, a w roku 1970 otwarto nowy kierunek szkolenia zawodowego – galanteria drzewna.

W roku 1974 warsztaty zostały oddane do użytku.
W latach 1977-1978 powstał w szkole nowy dział – Technikum Technologii Drewna o specjalności – meblarstwo. W tym samym czasie powstało również wieczorowe Średnie Studium Zawodowe o kierunku włókienniczym. Rok później został otwarty kierunek drzewny w wieczorowym Średnim Studium Zawodowym.
Na wniosek dyrekcji szkoły zarząd CZSP postanowieniem z dnia 15 kwietnia 1978 roku dokonał zmiany nazwy Szkoły Zawodowej w Bobowej i postanowił, że Zasadnicza Szkoła Zawodowa, Technikum Zawodowe, Średnie Studium Zawodowe dla pracujących połączy się w jeden zakład szkolny pod nazwą: Zespół Szkół Zawodowych w Bobowej.
W roku szkolnym 1982-1983 w Zespole Szkół Zawodowych powstał następny kierunek: dziewiarstwo maszynowo-ręczne. Nowy kierunek powstał na wniosek Wojewódzkiego Związku Spółdzielczości Pracy w Nowym Sączu.
1 września 1989 roku zarząd CZSP, przekazał szkołę wraz z całym majątkiem Urzędowi Wojewódzkiemu Kuratorium Oświaty w Nowym Sączu
1 września 1990 roku Kuratorium Oświaty w Nowym Sączu wydało decyzje o otwarciu nowego kierunku: 4 -letniego Technikum Odzieżowego o specjalności – krawiectwo lekkie.
9 czerwca 1994 roku szkoła otrzymała sztandar i nadano jej imię Stanisława Wyspiańskiego. Za dzień patrona szkoły wybrano 28 listopada. 9 czerwca odbyły się w szkole uroczystości, obecnych było wiele dostojnych gości.

Po rozwiązaniu Spółdzielni „Koronka” w Bobowej wystąpił brak zainteresowania potencjalnych uczniów działami artystycznymi w szkole: tkactwo, haft-koronkarstwo, dziewiarstwo. Te kierunki kształcenia w szkole zmierzały do nieuchronnej likwidacji, co stało się faktem.
Dyrektor szkoły zdawał sobie sprawę z kryzysu, starał się utrzymać liczbę oddziałów. Efektem starań było otwarcie nowego kierunku – liceum zawodowego, czteroletniego o specjalności pracownik administracyjno-biurowy z dniem 1 września 1995 roku. Kandydatów było tak wielu, że KO w Nowym Sączu wyraziło zgodę na otwarcie dwóch klas pierwszych.

Ważnym faktem dla szkoły było rozpoczęcie budowy przy szkole sali gimnastycznej w lipcu 1997 roku. Wielki wysiłek w urzeczywistnienie planów budowy sali gimnastycznej od wielu lat wkładali dyr. Franciszek Gal i nauczyciel wychowania fizycznego, Pan Kazimierz Kowalski.

21 października 1999 roku odbyła się uroczystość 100-lecia Zespołu Szkół Zawodowych. W ciągu kilku ostatnich lat młodzież naszej szkoły zdobywała czołowe miejsca w województwie i regionie Polski południowej w zawodach i olimpiadach sportowych. Szkoła posiada szereg pochwał, wyróżnień, uznań zakładów pracy jak i osób fizycznych, które potwierdzają dobrą pracę pedagogiczną pracowników Zespołów Szkół Zawodowych.
Z okazji stulecia szkoły mgr Józef Kochmański napisał książkę pt” 100 lat SZKOLNICTWA ZAWODOWEGO    W BOBOWEJ 1899-1999″.